Salı, Kasım 17

Genç Başarı

...

Soğuğu iliklerime kadar hissediyor, fakat üşümüyorum.

Fiscal year, quarter, month, week derken, mevsimleri planlamayı unutmuşum.

Yine kış gelmiş benim bölgeye, hem de geçen seneye index basarak gelmiş.

Sanırım en baştan başlamalıyım.

O janjanlı irfan (!) yuvasında çift anadal yaparken döktüğüm saçlara özel kozmetik şampuanlar satmak için yüksek mühendis oldum.

Hiçbir yararı olmayan siyah bir sıvı üretip para basan şirkete geçtim.

Beş ay altı günlük "Ortadoğu gerçekleri" arasından sonra 'kariyerimde hızla yükselmeye' devam ettim.

Akciğer düşmanı tröstte bölge müdürlüğünden, ürettiği kremleri derisini yüzdüğü kedileri kullanarak deneyen tröstte kategori müdürlüğüne, oradan denizleri en çok kirleten firmanın "temizlik sektörü" ulusal satış müdürlüğüne, oradan da aynı firmanın Orta & Doğu Avrupa - Orta Doğu - Afrika müdürlüğüne geçtim.

Altımdan 34 farklı araba, her çeşitten insan -tüm anlamlarıyla- geçti.

Birkaç zamandır -nedensiz- hiçbir şey hissetmemeye, veya şimdiye kadar ne hissettiğimi sorgulamaya başladım.

Çevremdeki cenazeleri fark eder, çocukluğumu hatırlar, insanların yüzüne bakar oldum.

Annemi özledim. Umursar oldum.

Bu kadar yeter.

Şakağımda elimdeki metalin soğuğunu iliklerime kadar hissediyor, fakat üşümüyorum.

Artık umursamıyorum.

...

Selim Işık'a not: Hayatta tanıdığım tek dost sensin. Bir yaz günü annemlerin yazlığında seni okuduğum geceden beri beni hiç bırakmadın. Sen saflığını kaybetmediğinden tutunamadın. Ben başardım. Ama neyi başardığımı, neye tutunduğumu anlayamadım. Ve senden 20 yıl geç kaldım.

Kemal Kahraman, 48 yaşında.

3 yorum:

Ebru dedi ki...

Bu resim bana kötü hissettirdi. babamın ölümüne dair tek ayrıntıdır hatırladığım. Sadece ayakları:(((((

Shere Khan dedi ki...

Resmi kaldırdım.

Ebru dedi ki...

:((