Otobüs

...

Çift katlı bir yolcu otobüsünde yaşıyorum ben. Dünyayı dolaşıyorum.

Üst katta uyuyor, yiyor, içiyor, izliyor, dinliyor, okuyor ve düşünüyorum. Üst katta yaşlanıyorum.

Küçük belediyelere kiralayıp otobüsü, insanlara karışıyorum bazen.

Tiyatro kumpanyaları ağırlıyorum, Eti Çocuk Tiyatrosu gibi neşeli sanatçılar ve güzel insanlarsa eğer.

Yağmurlu asfaltın verdiği hüznü, gülen bir çocuk yüzünde unutuyorum dekor taşırken.

Buğday ve ayçiçeğinden, çöl ve tipiye, mezradan metropole, devran gibi dönüyorum.

Sonsuz varoşlar, dev sanayiler, gökdelenler görüyorum.

Varoluşumu kilometrelerce yaşıyorum.

Ve yorgun, ve şaşkın, ve umutlu; yol hiç bitmesin istiyorum sıkıntıdan patlarken.

...