Heyula

Nedir dedim, ihtiyacın olan bir boku aldığında, sana %18'ini, %8'ini, %bilmemkaçını haraç kesebilen;

Nedir dedim alnının teriyle kazandığının 3'te birinden, uğruna feragat ettiğin.

Hayatının altı ayını, bir yılını veya, yahut on beş ayını okuyamamışsan, emir altında, silah (!) altında sana geçirten.

Kimdir gencecik çocukları gencecik çocuklara vurdurtan, sen O'na can güvenliğini emanet etmişken.

Kimdir götüren zilyon dolarları?

Kimdir dedim, haksızlıkların babası kim...

Daha çok konuşurdum, kendi gemisini vuran uçağından, kendi toprağını bombalayarak dünyanın ilk kadın savaş pilotu olan ulusal kahramanına, kendi tatbikatında yahut kendi iç savaşında vuran kendi askerini, yaftalayıp dini bir kavram maskesi altında kullanırken vatandaşın dinini, aşağılarken bir yandan, dışlarken; ne giyeceğini belirleyip aklınca, yahut ne düşüneceğini, kim olduğunu ezberletirken boktan okullarda, ve sırtından eksik etmezken eskiden jandarma dipçiğini, şimdi modern polis copunu; kim kendini memleketin ve insanların sahibi sanan, kim eyyamcı gençlerin kapak atmaya çırpındığı, kim bu yozlaşmış, yozlaştıran çete, kim, aynı silahla bir genci diğerine vurdurtan, ve olgunlaştıran şartları, yabancı ajanları karşılayıp en vatansever gururla The Marmara'da ağırlayan, işçileri vursunlar diye, kim, kim hepimizi bu düzenin maymunu yapan, en milliyetçi, en mukaddes, en bir kutsal duygularla paranın ve gücün kölesi, kim alayımızı bencil yapan, ve vurdumduymaz, kim... (bkz. daha gider bu)

Bunların hiçbirini ona söylemedim, en iyi okullarda okumuş parlağın parlağı bir çocuktu, bir amarigan şirketinin zirveleri, yıllar sonrasını onun için hazırlıyor, boşaltıyor olmalıydı.

Sadece, "bak gene başladı anarşistliğe, nedir bu anarşizm abi, komünizm gibi bişey mi?" diye sordu, "yok," dedim, "bu biraz farklı, anarşizm demek, devletin anasını avradını sikeyim demek," dedim.

E o zaman herkes anarşist abi, dedi, yok dedim, bu biraz farklı.

...