Ne Beyni Ulan

Dejavu, (Fransızca; déjà (daha önceden) ve voir (görmek), daha önceden görülmüş) yaşanılan bir olayı daha önceden yaşamışlık veya görülen bir yeri daha önceden görmüş olma duygusudur. Ânı daha önceden yaşamışlık halidir.

Nedenleri

Beynin, yorgunluk veya başka sebeplerden dolayı bir görüntü, ses, vb. herhangi bir girdiyi, giriş anı sırasında algılayamamasından kaynaklanabilir. Beyin bu girdiyi algıladığında kişi bu olayı daha önce yaşadığı hissine kapılabilir.

Ayrıca, beynin sağ lobu ile sol lobunun milisaniyeden daha küçük bir zaman farkı ile çalışmasından da kaynaklanabilir. Bir taraf diğer taraftan önce algıladığı için, geç algılayan taraf bu olayın daha önce yaşanmış olduğu yanılsamasına kapılır. Bu durum sinir aksonlarındaki küçük bir sapmadan kaynaklanır. Yoğun miktarda alkol alımının ertesi sabahı (akşamdan kalma iken) gerçekleşme ihtimali yüksektir.

Araştırmalara göre insanların %50 den fazlası hayatlarında en az bir kere dejavu durumunu yaşamıştır. İnsanların çoğu bir süre sonra, en son ne zaman dejavu yaşadığını unutur.

Ancak bazı kişilerde bu olaylar onlara çok sıra dışı olduğundan dolayı yaşadıkları dejavuları unutmayabilirler.

Böyle diyor bilim.

Bi kere yorgun falan değilim. Algı özürlü hiç değilim. Alkol ve diğerleri alımına aylar önce son (ara değil inşallah, son) verdim.

Hayatımda en az bir kere falan da değil bi kere.

Muntazaman dejavu denen şeyi yaşıyorum, rüya sıkıntısı da çekmem. EQ manyağı olabilirim.

Geçen yaşadığıma kadar, şu "insanın zaman algısı temelli, yaşam algısını veri alan pozitivist açıklama"yı "beynin asıl derinliğine hakaret" olarak algılamazdım.

Arkadaşım, hayatımda daha önce hiç Nazif'in evine gitmedim. Karısı Işıl'ı görmedim.

Geçen Pazartesi akşam epey oturduk, muhabbet güzeldi. Ve bir onbeş saniye, evet tam onbeş saniye, deli manyak bir dejavu yaşadım. Daha önce hiç görmediğim o evi, o Işıl hanımı, daha önce görmüş, konuştuğumuz cümlelere, oturduğumuz mutfak masasına, oturuşlarımıza kadar o onbeş saniyeyi tüm detayıyla daha önce seyretmiştim! Emindim bundan, rüya veya hayal, seyretmiştim!

Ya bugünkü... Samsun'dan 3.5 yıl önceki geçişimde tanıdığım İbrahim abiyi, o zamanlar tanımadığım ve İbrahim abinin de henüz tanımadığı Erkan abiyi, kimsenin hayalinde dahi olmayan Siber Otomotiv'i ve içeride birlikte konuştuğumuz konuyu gördüğüm sahneyi, o an "bu adam kim lan, burası neresi" diye düşündüğümü hatırlıyorum. Ve işte bugün, Samsun'daki işimden ayrılıp, Ankara'da iki yıl Migros'ta takılıp, beş ay işsizlikten sonra bir yaz Samsun'a dönüyorum, bu arada İbrahim abi de birlikte çalıştığımız işten ayrılıyor, Aviva'da falan takılıyor, sonra bir hırdavatçıya müdür oluyor, oradan Erkan abiyle tanışıyor, onunla iş kuruyorlar, ve biz bugün her zamanki gibi dükkanda buluşup geyik çeviriyoruz, benim 3.5 yıl önce seyrettiğim sahnedeki konuyu konuşup aynen yaşarken tek bir şey düşünüyorum : ben bunu izledim!

Zaman boyutuna esir, bir yanılsamanın içinde gittiğimizi, ilerlediğimizi zannediyoruz ya, ulan işte çizginin dışına çıkıyoruz bazen, geleceği görüyoruz basbayağı, bunu nasıl o anki algıya bağlayabilirsin, beyne bağlayabilirsin, o bir melemenlik domates ağırlığındaki yağ parçasının içindeki keşfedilememiş mucizelere hakaret etmeden?!

Evet, sapıttım ben. Net.

...